“Ze moet gewoon respect hebben!”
Kinderen horen respect te hebben voor hun ouders. Ja toch?! Dat is toch gewoon zo?!
Nee.
Pubers hoeven geen respect te hebben voor hun ouders.
Althans, niet op de manier die ouders eisen. Willen jullie respect? Echt respect? Of vragen jullie om beleefdheid? Want dat is namelijk iets heel anders.
Respect
Respect moet je verdienen. Al ben je een keizer en zal ik me perfect beleefd gedragen, mijn respect krijg je pas als ik je moed kan bewonderen, of je wijsheid, kracht, onvoorwaardelijke liefde voor je volk.
Als jij als ouder constant baalt van het feit dat je puber je geen respect toont, vraag je dan eens af wat je precies wil.
Wat is dat voor jou eigenlijk, respect?
Hoe zou je dat wíllen verdienen?
Waarvoor heb je zelf respect?
Wat voor karaktereigenschappen, voor wie, welke mensen in je leven?
Hoe toon je anderen jouw respect?
Het woord respect gaat over de behoefte van de keizer. Hij wil RESPECT omdat hij vindt dat dat hem toekomt als keizer en hij wordt boos als zijn onderdanen dat niet tonen. Maar het woord respect staat geen seconde stil bij de behoeftes en karakters van de onderdanen. En terwijl de keizer bezig is respect te eisen ziet hij niet de kwetsbare manier waarop zijn onderdanen op hun manier hun liefde en wie weet hun respect al lang aan het tonen zijn. En zo mist hij het ware contact.
Beleefd
Kijk, beleefdheid kun je gewoon eisen als een huisregel. We groeten elkaar, wensen elkaar goedenacht, vragen hoe elkaars dag was en of we lekker geslapen hebben. Weetikveel wat voor beleefdheidsregels jullie belangrijk vinden. Kauwen met je mond dicht, oeh ja please…
Wel handig als je dat van jongs af aan er in stampt, want om pas met dat soort regels te beginnen als de kinderen gaan puberen, ehm… dat kan een klusje worden 😉
Pubers en ouders en respect
Het is de taak van een puber om een eigen identiteit te zoeken, zich los te maken uit hun gezin en een groep/club/tribe te gaan vinden die bij ze past.
Logisch dus dat ze jouw normen en waarden niet altijd blijven handhaven. Eerder een wonder als dat wél gebeurt!
Verwacht dus gewoon van je puber dat hij of zij zich onbeleefd gedraagd en blijf het goede voorbeeld geven. Verhalen vertellen over hoe het misging toen je iemand perongeluk niet teruggroette etc werken ook. Direct advies werkt eigenlijk nooit, behalve als jullie al zo’n lekker gesprek hebben, en dan kan het nog het beste gebracht worden alsof je een soort levensgeheim deelt.
Woorden woorden woorden … pish-posh
Bovendien, wie zegt dat je puber geen respect voor je heeft?
Waar merk je dat aan?
Een grote bek?
Rollende ogen?
Zwijgen en wegkijken?
“Boeiuhh!”
Vergeet niet dat jongeren echt moeite kunnen hebben met het reguleren en onder woorden brengen van emoties. Hun woorden of oppervlakkige acties zeggen altijd iets over hun onderliggende behoeftes en die kunnen en zijn (vaak) het tegenovergestelde van wat je aan de oppervlakte ziet.
Wél respect!
Echt.
Ik moet de eerste jongere nog tegen komen die deep down echt geen respect voor haar ouders heeft. Er is alleen teveel frustratie, er zijn teveel gierende hormonen, ongeremde hersenen, te veel warrelende emoties om daar op een wijze manier uiting aan te geven!
Hoe zou het zijn als je er van uit ging dat je puber wel degelijk echt respect voor je heeft?
Hoe kun je je kind helpen om zo te groeien dat ze dat op een dag ook tegen je (en anderen) kan zeggen?
Want een beleefde buiging maken kan iedereen. Maar op een heldere manier je gevoelens uiten … Leer ze dat en je zult merken hoeveel respect ze voor je hebben!
Klik HIER als je tien tips wilt om weer eens even écht contact met je pittige puber te hebben!
Zelf met je puber aan de slag? – Gratis eDOEbook
Rollende Ogen en
Slaande Deuren
Drie oefeningen om weer lekker in contact te komen met je pittige pubermeid
- Vaker weer samen lachen
- Echt luisteren en
- Echt gehoord worden
- Meer samen in plaats van ‘zoek het uit’
DRIE GRATIS OEFENINGEN om voor meer contact en meer lol!
BONUS: gratis regelmatig tips en leuke ideeën ontvangen.
(uitschrijven kan altijd!)
