Ongemotiveerde pubers? Dat is maar goed ook!
Stel je voor dat ineens alle pubers ter wereld mega gemotiveerd waren voor school, huiswerk, goed opletten, diploma halen, perfecte vervolgopleiding, hoge cijfers… Wow, denk je. Wat een fantastische wereld.
Nou, dan zou je na een aantal jaren vreemd staan te kijken. Zou je echt zo happy zijn als je kind hun puberteit dus niet heeft gebruikt om zich van het ouderlijk nest los te maken, om een eigen leven en eigen ideeën, normen en waarden te vinden? Als ze nog steeds wilden dat je hun gymtas kwam brengen, bij alles om jouw mening vroegen en het doodnormaal zouden vinden als jij een briefje naar hun baas zou schrijven dat ‘Marietje van de afdeling IC van het plaatstelijke ziekenhuis vandaag niet op werken kan komen, omdat ze een griepje heeft en jij haar dus een dagje thuis houdt’?
Zie je het voor je?!
Pubers, met hersenen, hormonen en sociale behoeftes zijn gemáákt om te bewegen, om zich heen te kijken, risico’s te nemen, obsessief verliefd te worden, te zorgen dat ze gezien worden, hard te werken om bij een groep te horen en populair te zijn. NIET omdat ze luie, oppervlakkige wezens zijn, maar omdat dit nodig is om zichzelf een schop te geven het veilige warme ouderlijk nest te verlaten.
Pubers zijn dus ENORM gemotiveerd. Voor dingen die terecht prioriteit hebben in hun levensfase.
En wat is dan de taak van de puberouder?
Alles goedvinden? Begripvol knikken als ze de 10e huisregel overtreden of wéér geschorst worden? Want ach ze moeten zich toch lósmaken?
NEE. Want als jij ze volledog loslaat, dan kúnnen ze zich niet losmaken want dan bevinden ze zich al in een vrije val. Waarvan een zachte landing discutabel is.
NEE. Want er ZIJN regels, er is een maatschappij waar je het lastig hebt zonder diploma, er is beleefd zijn en emphatisch, er zijn veel vreselijke zaken toch te relativeren én wij hebben gewoon als ouders echt meer levenservaring.
Dus erken de motivatie van je puber voor ‘er goed uitzien’ ‘vriendinnen’ ‘gamen’ etc.
En als je begrijpt waar hun gedrag vandaag komt en wat hun prangende sociale puberbehoeftes zijn, dan kan je daarin meebewegen en ze op die manier aansporen om toch wat voor school te gaan doen, toch te gaan leren, toch genoeg slaap te krijgen etc.
Bijvoorbeeld door:
Ze te vragen om te kiezen tussen twee dingen: Was je van plan vóór of na het eten met je toets bezig te gaan?
Je voldoet zo aan de behoefte van zélf bepalen, van gezien worden en van status (status in de ogen van ouders is belangerijker dan je denkt. Ze ullen het in alle toonaarden ontkennen, maar ondertussen…)
Ze jouw probleem/zorgen te vertellen en voor te stellen sámen na te denken over een oplossing: “Ik snap dat jullie behoefte hebben aan privacy en ik vind het mega lastig om een beetje een leuke sfeer hier te creëeren als iedereen constant op hun eigen kamer zit. Dit werkt zo niet. Wat zouden we kunnen doen als gezin, wat denken jullie? Wat maakt je eigen kamer zo veel fijner dan hier beneden? Hoe zouden we dat kunnen veranderen? Wat zouden jullie tof vinden?”
Zo voldoe je aan de behoefte om gezien te wordne, serieus genomen te worden en aan de behoefte aan het gewaardeerd lid van een groep (het gezin) zijn. Onder andere.
Of dauw ze een kookwekker in handen en zeg: “Wanneer ga je beginnen? Zet even een kookwekker; ik heb ook geen zin/tijd om constant jouw cipier uit te hangen.”
Geef je hun hun eigen lot in handen en ben jij even van de druk af. Kookwekkers werken fantastisch tegen de dopamine loop waarin telefoons en social media je tegen wil en dank in meesleuren.
Ik bespreek de vijf sociale basisbehoeftes en hoe je die kunt gebruiken om je kind een beetje in goede banen te leiden én ook manieren om met telefoongebruik om te gaan in mijn PuberOuderTraining. Je kunt altijd instappen en ik verkoop hem tegen kostprijs (€49,95) omdat ik wil dat iedere ouder het kan betalen.
Even kort dus:
Niet meer zo miepen over dat je puber niet gemotiveerd is. Ze zijn supergemotiveerd voor die opdrachten die zorgen dat ze zich gaan losmaken en hun eigen leven gaan leiden. Niet per se in de zaken die wij volwassenen zo belangerijk vinden. Ga, in plaats van te klagen, de puber behoeftes gebruiken om ze te sturen en in goede banen te leiden!
Het is best simpel, maar niet altijd makkelijk om ook te doen. Dat klopt, we zijn ook maar mensen. Maar onze kinderen zijn het wel waard!
