Ja maar wat als …..
het niet goed genoeg is?
ik het niet weet?
ik mijn huiswerk niet af heb?
een onvoldoende haal?
Wat is ik niet goed genoeg bèn?!
Wat is het toch met meiden en perfectionisme?
De meest prachtige meiden die discipline hebben laten zien, focus hebben, talent, doorzettingsvermogen, humor… en dan toch nog denken dat als puntje bij paaltje komt niet goed genoeg zijn.
Sommige meiden gaan tot twaalf uur ’s nachts door met hun huiswerk. Sommigen durven geen woord op papier te zetten.
Het doet me gewoon pijn. Arme lieve bange pubers.
En woorden, onze woorden, werken niet.
Wat maakt het uit dat je een onvoldoende haalt?
Je bent een geweldig mens, wat kan het je schelen?
Als je straks 80 bent, en op je sterfbed ligt, denk je dan dat die cijfers je ook maar één hout kunnen schelen?
Woorden woorden woorden die niet binnenkomen.
Wat ik met ze doe is handelen ondanks angst. Okee. Er is faalangst. EN hoe dapper ben je dat je ondanks die angst toch dit kleine extra stapje durft te zetten!
Want wat zijn ze dapper!
Stapje voor stapje laten ze hun perfectionisme los. Nou ja, loslaten, het blijft altijd aanwezig. En dat is okee, want het brengt ze ook prachtige dingen.
We hebben dat allemaal, van die dingen die we eigenlijk niet durven, waar we buikpijn van krijgen. En als we de stappen maar klein genieg maken en als er iemand is die een warme hand in onze rug kan leggen om ons te steunen, dan zetten we die stapjes wel.
En als we, en de meiden ook, dan na een aantal weken achterom kijken en zien hoe ver we gekomen zijn, dan kunnen we ons niet meer voorstellen dat we die eerste stapjes ooit eng gevonden hebben!
Welke stappen gaan we vandaag zetten? Met buikpijn, want buikpijn = groei (behalve als je een maagzweer hebt hè? Maar dan moet je je stapjes wat kleiner maken!)
Succes!!!
