“Ik mag niet klagen”

“Gelukkig zijn we nog gezond”
“We wonen tenminste niet 5-hoog op een flatje”
“Gelukkig zijn mijn ouders nog samen”
“We hebben tenminste geen financiële zorgen”
“Gelukkig wonen we niet in Afrika of India”
“Onze kinderen redden zich prima”

“Het kan altijd veel erger” dus we mogen niet klagen. Okee. Maar dat vroeg ik niet.

Hoe gaat het nu echt met je??? Met je hart, je ziel, je lijf, je hoofd? Waar is het zwaar? Wat is er licht?

We mogen niet klagen misschien, maar soms jank ik keihard op zolder, omdat het wasrekje is omgevallen.

Soms voel ik 1000en wormen kriebelen onder mijn huid en ga ik toch rustig naast mijn woedende kind zitten. “Ja lieverd, het is ook stom. Laten we even kijken wat er precies is en dan samen een plan maken, goed?”

Soms droom ik van een zonsondergang door een vliegtuigraampje en een groot feest met 100 mensen, eten, drinken, dansen en lachen en aanraken.

Soms, als ik het mondkapje afruk terwijl ik de supermarkt uitloop, vraag ik me af in welk postapocalytisch boek ik nou weer terecht ben gekomen en wilde ik dat ik als Truman gewoon dwars door de lucht naar het normale leven kon varen.

Hoe gaat het nu ECHT met je? Wat heb je NU nodig? Wat kan ik NU even voor je doen?

Zullen we die vraag vaak stellen, deze dagen? Aan onze geliefden, onze kinderen, aan elkaar en aan onszelf?

En zullen we hulp vragen? Bah yikes. Of zullen het het ‘Nog best even zelf aanzien’ en dan over een maand …

“Ikke zelluf doen!!!” gaat even niet op. Het zijn tijden die we nooit eerder doorleefden, we kunnen het niet weten en we moeten dus vragen stellen die we nooit stelden. Bijvoorbeeld

“Wil je me even zeggen dat ik het goed doe?”
“Wil je me even helpen?”
“Wil je even naar me luisteren? Alleen maar luisteren?”
“Wil je eerlijk tegen me zijn, maar zonder oordeel?”
“Wil je me even heel stevig vasthouden?”

Ja. Dat wil ik 🙂 Behlave vasthouden dan, helaas.

Als je nu met vragen zit over je puberkinderen, blijf niet klooien! Samen weten we meer dan alleen en soms helpt het al om je zorgen even precies te verwoorden!

Dus: Laten we bellen! Drie keer per week gratis, op afspraak! We kunnen het best alleen. Het komt helemaal goed, ooit. En samen gaat het wel een stukkie makkelijker, vaak! 

Klik HIER als je gebruik wilt maken van mijn gratis spreekuur.

Samen komen we verder dan alleen!

 

 

Zelf met je puber aan de slag? – Gratis eDOEbook

Rollende Ogen en
Slaande Deuren

Drie oefeningen om weer lekker in contact te komen met je pittige pubermeid

  • Vaker weer samen lachen
  • Echt luisteren en
  • Echt gehoord worden
  • Meer samen in plaats van ‘zoek het uit’

DRIE GRATIS OEFENINGEN om voor meer contact en meer lol!

BONUS: gratis regelmatig tips en leuke ideeën ontvangen.
(uitschrijven kan altijd!)

 

Pin It on Pinterest