“What if I fall?”
“But darling, what if you fly?!”

Dit is één van mijn lievelings citaten. Cliché als de pest inmiddels; ik denk dat als je googled op ‘afbeeldingen’ je zo 10.000 weeïge plaatjes vindt, en toch en toch.

Het is zo’n enorme stap die ze gaan maken… Nu nog de oudste, coolste, chillste kinderen van de school en straks weer de ukkies.

Nu nog totaal bekend, dicht bij huis, met de ogen dicht naar school. Straks wordt de navelstreng al een beetje half doorgesneden…

Nu nog juffen en meesters die alles uitleggen en duidelijk voor doen, straks eigen verantwoordelijkheid en gebruik je verstand maar.

Nu zijn de sociale, onzichtbare maar oh zo voelbare verhoudingen volkomen duidelijk, straks moeten ze helemaal opnieuw gaan uitzoeken wie met wie en hoe en waar sta je en wie wil je zijn…

Daar komen nog hormonen bij, en met een beetje pech ingewikkelde thuissituaties, een verschuivend slaapritme en alle andere onzekerheden die bij de pubertijd horen.

HOE KAN DAT OOIT EVER GEWOON GOEDKOMEN?

En wat een wonder dat er 90 van de 100 keer gewoon helemaal niks aan de hand blijk. Vertrouw ze maar, die jonge meiden.

En ja, sommigen hebben wel echt last van angst en onzekerheid. Dan ‘sturen’ de moeders ze soms naar mij. 

Meestal hoef ik niet veel meer te doen dan ze laten inzien hoe sterk ze eigenlijk al zijn. 
We doen een stapje achteruit en maken een mooie toonbank waar ze haar angsten op legt. Soms letterlijk, met poppetjes en dingetjes, soms alleen visueel.

Eén voor een pakken we ze op, kijken er naar en bedenken hoe reëel de angst is. Wat zijn de feiten? En hoe zou het zijn als we ons door angst lieten meeslepen? En hoe zou het anders kunnen? Wat kun je ook denken? Wat zou je kunnen zeggen? Wat zou je kunnen doen?

We lachen om de maffe oplossingen. Die misschien niet altijd reëel zijn, maar haar angsten ook niet dus who cares.

Uiteindelijk blijft er bar weinig op die toonbank liggen. En wat er nog wel aang angsten ligt mag best blijven. Want leven zonder stress is eigenlijk dood zijn. 

Buikpijn is een teken van moed. 

Meiden die straks naar de brugklas gaan en 100 beren op de weg zien en die zich afvragen ‘Wat als het allemaal mislukt?’

Voor jullie, vanuit ervaring en met liefde en respect:

“Geloof me, je zult niet vallen, maar vliegen.”

 

Gun jij je kind een steun in de rug?

Tijdens een serie van drie workshops (1. Effectief leren; 2. Plannen en mtivatie; 3. Zelverzekerd en veerkrachtig) leggen we de basis van een mooie, sterke schooltijd. 

 Blij naar de Brugklas – mini-training

Voor informatie over de aankomende trainingen neem hieronder contact met me op.

Informatie/opgeven Blij naar de Brugklas

10 + 8 =

Pin It on Pinterest